İznik Çini Vazo

Uzun zamandır kayıp bir gelenek. Eski bir Anadolu kasabası olan İznik'in seramiklerini özel kılan nedir? Bölgenin seramik geleneği tarih öncesi zamanlara kadar uzanır, ancak sanat formu Osmanlılar döneminde çiçek açtı. 15. yüzyılın sonlarında, İznikli zanaatkarlar seramikte kullanılan geleneksel kili kuvarsla değiştirdiler. Yenilikçi teknik, İznik parçalarında bulunan dört geleneksel rengin - turkuaz, kobalt, malakit ve mercan - kalın şeffaf bir sır altında öne çıkmasını sağlayan parlak beyaz bir taban üretti.

Osmanlı padişahları yeni görünümü tercih ettiler ve kısa sürede yerel olarak bilinen İznik çinileri (telaffuzu "çi-ni"), mahkemenin ana ikametgahı olan Topkapı Sarayı da dahil olmak üzere İstanbul'daki kamusal alanları ve önemli binaları süsledi. İznik seramikleri her yere yayıldı, hatta Ceneviz ve Venedikli tüccarların ilgisini çekti. Bu altın çağ yaklaşık 100 yıl sürdü. Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşü, 17. yüzyılın sonlarında neredeyse tamamen ortadan kalkan bu zanaat için korumanın kaybı anlamına geliyordu. Sonraki birkaç yüz yıl boyunca, orijinal İznik parçaları yalnızca dünya çapındaki sanat aracılıklarında ve müzelerde (Louvre ve Smithsonian dahil) göründü.

Günümüzde, Osmanlı mirasına olan yenilenen ilgi, Türk sanatçılar tarafından İznik çinilerinin eski ihtişamına kavuşturulması için çabaları tetikledi.